Miedziana płytka drukowana

Miedziana płytka drukowana lub płytka drukowana na bazie miedzi to najpopularniejszy typ płytki drukowanej stosowanej w elektronice. Termin „miedziana płytka PCB” ogólnie odnosi się do płytki PCB, w której jako główny materiał przewodzący obwody wykorzystuje się miedź. Miedź jest szeroko stosowana ze względu na doskonałą przewodność elektryczną, plastyczność i stosunkowo niski koszt.

W miedzianej płytce drukowanej cienkie warstwy miedzi są laminowane po jednej lub obu stronach nieprzewodzącego podłoża, zwykle wykonanego z materiałów takich jak FR-4 (laminat epoksydowy wzmocniony włóknem szklanym), CEM-1 (papier i żywica epoksydowa materiał) lub politetrafluoroetylen (PTFE, powszechnie znany jako teflon). Warstwy miedzi są następnie modelowane za pomocą procesów fotolitografii i trawienia w celu utworzenia pożądanych ścieżek obwodów, łączących różne elementy elektroniczne, takie jak rezystory, kondensatory i układy scalone.